بازگشت به خانه!

دیروز بعد از ظهر منو بابا و ته تغاری رسیدیم خونه مامانو آبجی موندن تا یکی دو روز دیگه بر میگیردن.بعد از کمی استراحت رفتیم و رای دادیم.همه جاشلوغ بود کلی توی صف ایستادیم.تا الان که رای روحانی از همه بیشتره.

این چند روز خیلی خیلی خوش گذشت.بادا بادا مبارک بادا،ایشالا مبارک بادا!عروس و دوماد هر دو بسیار زیبا بودن و خیلی بهم میومدن امیدوارم که همیشه خوشبخت باشن.علاوه بر خوشحالی که توی دلم بود یه احساس دلتنگی هم همراش بود.

صدرا کوچولوام که حسابی برا خودش آتیش می سوزوند.دیگه آخرا که داشتن کادو ها رومیدادن حسابی خسته شده بود و مامانشو میخواست.چشاش باز نمی شد و خوابش میومد ولی انگار بزور می خواست نخوابه و بیدار بمونه سر شام همینطوری که با خودش بازی بازی می کرد خسته که میشد سرشو میذاشت رو پاهام منم موهاشو ناز میکردم بعد دوباره پا میشد بازی میکرد دوباره خسته میشد سرشو میذاشت رو پام.حس خیلی قشنگی داشت!

قرار بود بعد از آرایشگاه همه باهم بریم آتلیه، عکس یادگاری بندازیم ولی چون طول کشید و وقتی کارمون تموم شد خیلی دیر شده بود دیگه منصرف شدیم.رفتیم خونه دیدیم عروس زودتر از ما رسیده فقط چند تا از مهمونا اومده بودن سریع خودمون چند تا  تا عکس انداختیم. من اصلا از مدل آرایشم خوشم نیومد.

واما براتون بگم از آرایشگاه.سه تا مون رفته بودیم یه جا دوتا دیگه رفته بودن یه آرایشگاه دیگه ، کار آرایش و درست کردن موها که تموم میشد جلو همون آرایشگر نظراتمونو اعلام میکردیم:موهات مدل موهای اوشین شده ،

_چطورشدم؟

_خوخان شدی!

اونوقت آرایشگره این شکلی میشد: خوخان یعنی چی؟

الانم خیلی خستم.انگار که کوه جابجا کردم همش میخوام بخوابم امروز هم نرفتم مهداز فردا میخوام سرحال برم ایشالا.اونجا فرصت شد تونستم کامنتاتونو بخونم  از محبت و لطف همه تون خیلی ممنون و متچکرم.