خام بدم پخته شدم سوختم!

میخوام تواین پست ماجرای عملی که داشتم رو تعریف کنم

اونموقع حدود18 سالم بود. عمل خیلی خطرناک و پر ریسکی نبود و چون مدتها بودمنتظر بودم شاید ذوق زده هم بودم همیشه پیش خودم فکر میکردم که خب من بیهوشمو چیزی نمی فهمم بعدم که بهوش بیام حتما مسکنی چیزی بهم میدن که درد نداشته باشم.وقت عملم برای دو بعد از ظهر بود .ولی از صبح بیمارستان بودیم برای کارهای پذیرش واینا ساعت حدود دوازده کارا تموم شدو تختمو بهم دادن منم خیلی ریلکس رفتم رو تختم تا وقتی موقع عملم بشه یکم بخوابم چون صبح زود بیدار شده بودمو خوابم میومد تازه داشتم جامو گرم میکردم که یه پرستار محترمی اومدو صدام کردو گفت آماده شم برا رفتن به اتاق عمل دکتر منتظرمه بعد هم یه سوزن زد به دستم برای سرم و تزریقات و...منم که رگم کلا از اوان کودکی به سختی پیدا میشه ولی فکر کنم اون موقع راحت پیدا شد و خیلی هم درد نداشت.خانم پرستارمنو برد به یه محوطه ای که با پارچه های سبز مخصوص اتاق عمل پارتیشن بندی شده بود و یه تعداد مرد اونجا بودن . مثل اینکه داشتن به هوش میومدن چون عینک نداشتم چیز زیادی نمی دیدم اما صدای ناله های همه شون میومد فکر کنم یک ساعتی اونجا نشستم تا اینکه واقعا از این همه ناله ته دلم خالی شد. یه تعداد آقای سبز پوش دور یه میز جمع بودن گفتم بلند شم بپرسم دکتر من کی میخواد بیاد بلاخره.رفتمو گفتم ببخشید آقای دکتر فلانی کی تشریف میارن؟دیدم ای دل غافل خود دکترم همونجاست تا دیدمش انگار که یه بچه تو شلوغی مامانشو پیدا کرده باشه ذوق زده گفتم عه سلام آقای دکتر اینجایید؟

گفت آره بیا بریم بعد همینطور که داشتیم میرفتیم درحالیکه از ترس مثل بچه ها شده بودم گفتم آقای دکتر وقتی بهوش بیام مامان وبابام بالا سرم نیستن؟با یه حالت تعجبی گفت چرا هستن!

خلاصه رفتیم بیهوش شدیم و بعد از 5ساعت جراحی به هوش آمدیم چه به هوش آمدنی.که دیگه بماند ولی کابوس اون ناله ها و صداها تا مدتها همراهم بودو گاهی شبا از خواب میپریدم

مسئولین رسیدگی کنن لطفا آخه این چه وضعه شه؟؟؟

+نظرتون راجع به آهنگی که زیر صلوات شمار گذاشتم چیه؟