شکر گزاری می نماییم.

این چند روزی که دادش بزرگه برگشته و خونه است احساس انرژی و اعتماد به نفس مضاعفی می کنم و حتی احساسات و استعدادامم شکوفا شدن.اصلا وقتی داداشا خونه نیستن آدم احساس خمودگی وکسالت میکنه نه کسی هس سر به سرش بذاری روش کنکفو و نانچیکو تمرین کنی.وقتی چیزی میپزی ذوق کنه و تعریف کنه.موهاتو که کوتاه کردی بهت بگه بامزه شدی.

وحتی وقتی چیزی لازم داری با زبون روزه پاشه بره برات از هرجا شده تهیه کنه و...

یا وقتی باهاش کل کل میکنی، بابات طرف تو رو میگیره اصلا آدم سرشار از اعتماد به نفس میشه کاری که وقتی اونا نیستن اگه عمرا انجام بده!!

بیاید قدر داداشامونو بدونیم و از این منابع عظیم الهی به نحو احسن استفاده کنیم تا وقتی که زن نگرفتن و نرفتن خونه ی خودشون!!

+لازمه فقط محرمی شب احیایی یا مجلس ترحیمی بشه تا همه ی اتفاقای خنده دار زندگیت یادت بیوفته،شمام انطوریید یا فقط من اینجوریم؟

++دیشب رفته بودیم مسجد برا مراسم شب احیا یه کوچولوی خوشمزه اونجا بود هی خواستم بیخیال بشم جو معنوی مجلس بهم نریزه،که بلاخره خود کوچولوه اومد صاف زل زد توچشم که ناگزیر نیشم تا بنا گوش بازشد،گفتم چطوری کوشولو.اونم گذاشت رفت فقط میخواست مود منو به هم بریزه فسقلی!!